Ondanks dat velen van mening zijn, dat wij eenvoudigweg geen idee (kunnen) hebben van hoe het in het hiernamaals is, bestaan daar toch vele beschrijvingen over.
Te denken valt bijvoorbeeld aan de beschrijvingen van overgegane mensen, die ons graag lijken te willen vertellen (via mediums) hoe het daar is. Een andere bron zijn bijvoorbeeld de diepteregressies onder hypnose, waarbij Dr. Michael Newton op een gegeven moment ontdekte, dat hij op die manier kon doordringen tot het metabewustzijn in de zielenwereld en dan zijn cliënten kon laten vertellen wat zij daar meemaakten.
Maar er zijn meer bronnen als bijvoorbeeld de website http://channelingerik.com/, waar de Amerikaanse Dr. Elisa Medhus dagelijks blogt met haar zoon Erik, die zelfmoord pleegde en daarna dagelijks contact heeft met haar en vele vragen beantwoordt via een medium.
Een samenvatting in 21 punten vlgs Stafford Betty
Hier eerst een korte samenvatting over de wereld in het hiernamaals zoals beschreven door mediums
uit Hoofdstuk 5 – “Spirit Communication through Mediums” van het boek: “When did you ever become less by dying? Afterlife: the evidence” van Stafford Betty, Professor Religious Studies aan de California State University in Blakesfield:
1. Het hiernamaals is niet een of ander fantastisch oneindig uitzicht met zielen die in voortdurende vervoering naar het aangezicht van God staan te staren. En er zweeft ook niemand al harp spelend op een wolk. Het is eerder een plek met landschappen en zeeën en huizen en steden die op onze eigen wereld lijken — een materiële wereld, maar met een hogere trilling dan door ons als aardsen te voelen. Er zijn tuinen, universiteiten, bibliotheken en hospitiums voor de nieuwaangekomen doden — maar geen fabrieken, brandweer kazernes, vuilstortplaatsen of schoorstenen. Er hoeft geen vuil werk gedaan te worden. “We hebben geen verkeer en onze wegdekken bestaan uit het dikste en groenste gras, zo zacht aan de voeten als een bed van fris mos. Daar lopen we op,” zegt dhr Hugh Benson. Alle bronnen beschrijven een wereld van prachtige natuurlijke schoonheid.
2. Het hiernamaals begint bij het aardse oppervlak en strekt zich naar buiten uit. De Aarde is de kern van het hele wereld systeem dat de geesten beschrijven. “De geestenwereld begint erg dicht bij de aarde en strekt zich miljoenen kilometers naar buiten uit,” schrijft Leslie Stringfellow. Het “omringt jullie aan alle kanten, zoals de atmosfeer dat doet met de aardbol en alle landen hebben hun tegenhanger in de geest er omheen, in verbinding met dat gedeelte boven of het dichtst bij de aardse verblijfplaats.”
3. Geesten hebben het meestal niet over hun wereld als de hemel. Hun wereld is eigenlijk een spectrum van sferen die zich uitstrekken van de lagere vreugden en genoegens van een net aangekomen nieuwe ziel; tot sferen van onvoorstelbare uitstraling, perfectie en vervulling waar ze alleen nog maar van gehoord hebben of die zij op zijn best bezocht hebben; tot donkerdere, troebelere gebieden waar zielen van een lagere orde verblijven.
4. De nieuw aangekomen “doden” zijn grondig zichzelf als ze overkomen. Hun persoonlijkheden en gewoonten en karakter zijn min of meer volledig intact. Geesten zijn niet alwetend. Zij weten niet ineens – alleen omdat ze zijn gestorven – de antwoorden op alle vragen, die hen op aarde bezighielden. Velen hebben geen idee van hun toestand; sommigen, vooral degenen die er zeker van waren dat dood ophouden te bestaan betekende, weigeren zelfs te geloven dat ze dood zijn. Want, zoals we zagen, de landschappen van de astrale wereld lijken op de landschappen op aarde die ze achterlieten.
5. Hoewel ze herkenbaar zichzelf blijven, is het leven in het astrale levendiger en intenser dan op aarde, niet spookachtiger. Astrale wezens hebben minder beperkingen. Zij kunnen telepathisch communiceren en met veel grotere precisie dan via het moeizame spraak medium. Ze kunnen zich van plaats naar plaats bewegen door op hun bestemming te willen zijn,
hoewel zij ook kunnen lopen als ze dat willen. Hun denken is scherper, hun emoties worden directer gevoeld, zowel positief als negatief. Ze zien en horen als voorheen, maar op een intensere manier. De oude lichamen die ze achterlieten volgen hen niet na de dood. Geesten zijn niet naakt, maar gekleed. Astrale kleding heeft de stijl als in de geest voorgesteld. Er zijn geen klerenkasten in het astrale.
6. Het hiernamaals is een breed geschakeerde samenleving van allerlei denkbare soorten personen van wie de meesten op de een of andere manier onvolkomen of onvolledig. Velen zijn niet gemotiveerder dan toen ze nog op aarde waren om hun ziel “door te laten groeien”. Of zoals Rechter Patterson-Hatch het zegt, “De meesten stellen zich er tevreden mee om de ervaringen die ze op aarde hadden te verwerken. . . de meeste zielen tonen daar hier niet zo’n behoefte aan, niet meer dan ze tijdens hun leven hadden. ”Maar de besten zijn vastbesloten om zich verder te ontwikkelen.
7. Het is geesten in het astrale niet toegestaan teveel hooi op hun vork te nemen, maar zij moeten geleidelijk groeien in wijsheid en liefde. Zij kunnen niet naar een trilling overgaan of een grens overgaan als zij daar niet klaar voor zijn. Er is rechtvaardigheid in waar zij eindigen bij hun dood. Er bestaat zeker een wet van karma. Zij belanden op die plaats waar zij thuishoren. Ze kunnen alleen vooruit bewegen wanneer zij daar genoeg voor veranderd zijn. Benson zegt ons, “Elke sfeer is geheel onzichtbaar voor de bewoners van de sfeer daaronder, en voorziet wat dat betreft op zijn minst in zijn eigen begrenzing.”
8. Velen van hen hadden ambitieuze plannen voor zelfverbetering, voordat zij afdaalden in het vlees, maar de dichtheid van de aardse materie, inclusief de dichtheid van hun eigen brein, veroorzaakte dat zij vergaten waar zij voor kwamen. Als gevolg van materiële concepten raakten zij het spoor bijster. Zij stierven slechts om tot hun teleurstelling te ontdekken dat zij veelal faalden om het doel te bereiken dat zij zichzelf gesteld hadden. Maar voor velen van hen is dat OK, omdat er ook veel groei is geweest langs niet beraamde wegen.
9. De astrale wereld biedt mogelijkheden voor iedere volwaardige interesse of roeping – van wetenschap tot muziek tot theologie tot astrale architectuur tot woningbouw. Het is een heuglijke, eindeloos fascinerende plek, vol uitdagingen, voor diegenen die willen groeien.
10. Fysiek gevaar bestaat niet in het astrale. Ook geen fysieke ziekten. Eten is optioneel en slapen onnodig. Natuurlijke behoeften zijn zelfs het vermelden niet waard.
11. Veel astrale bewoners behouden een levendige belangstelling voor de gebeurtenissen op aarde en verlangen ernaar om die vooruit te helpen gaan. Zij claimen dat veel of zelfs de briljantste aardse prestaties geïnspireerd werden door geesten die hun ideeën telepathisch projecteerden. Evenmin vergeten “de doden” hun geliefden, die zij vaak proberen te helpen door wat je “omgekeerd bidden” zou kunnen noemen.
12. Geesten komen geen belichaamde persoonlijke God tegen in de astrale wereld. In plaats daarvan voelen velen zich omringd door een alomtegenwoordig, doordringend Goddelijk Licht, vol begrip en liefde. Dat Licht oordeelt hen niet, althans van buiten. Zij schijnen over zichzelf te oordelen. Naarmate geesten vooruitgaan, bewegen zij steeds dichter naar het hart van de Schepper.
13. Zij vieren de aanwezigheid van dat Licht in krachtige rituelen met de allermooiste muziek en vertoning van licht, omschreven in verbazingwekkende bewoordingen. Muziek lijkt de opperste kunst in het astrale te zijn waarbij de meeste communicatoren wijzen op het inspirerende karakter. Volgens Benson zijn geluid en licht van gelijk belang: het astrale is synesthetisch. Schilderen, dansen, theater, en architectuur worden ook prominent genoemd. Je kunt veilig stellen, dat hoe meer verfijnd iemands esthetische smaak is in dit leven, hoe meer hij of zij zich thuis zal voelen in de hogere sferen van het astrale.
14. Er zijn helse gebieden in het astrale, en omvangrijke bevolkingen die daar verblijven. Wat soms de Schaduw Landen worden genoemd is een uitgebreide wereld met veel eigenschappen. De landschappen variëren van smerige stadsbuurten tot opgedroogd kaal land, tot donkere, levenloze woestijnen. De levendige helderheid van de hogere sferen ontbreekt. In plaats daarvan is er een saaie bewolking. Tijdelijk verloren of verwarde of koppige niet tot inkeer gekomen zielen bevolken die gebieden. Het Universum buigt niet voor slecht gedrag.
15. Missionaire geesten helpen zielen in de Schaduw Landen. Bewoners kunnen zichzelf bevrijden als ze nederig hun fouten en moorden onder ogen zien en daar berouw over tonen. Sommigen doen dat; en de meesten, misschien allen, zullen dat uiteindelijk doen. Maar velen beschimpen hun mogelijke helpers en lijken een voorkeur te hebben voor hun stompzinnige levens boven de uitdagingen van hogere werelden waar zij bang voor zijn.
16. Sommige geesten vertellen ons, dat geen enkele geest voor altijd in de duistere gebieden blijft. Maar God zal nooit inbreuk maken op onze vrije wil. Zij/Hij zal onvermoeibaar uitnodigen, maar nooit dwingen.
17. Er zijn drie basale manieren voor vooruit te gaan in het Hiernamaals: karakterfouten erkennen, dienstbaar zijn aan anderen, en verlangen naar hogere staten van zijn. Dienstbaar zijn aan anderen vraagt inspanning, werk en opoffering. Nergens beschrijven de geesten een godheid die van ons eist dat wij hen behagen of verheerlijken met onze gebeden. Dat is niet de weg om vooruit te gaan.
18. Er zijn geen starre credo’s of magische geloofsopvattingen die zielen moeten aanvaarden. Of je nu een Doopsgezinde of een Katholiek of een Mormoon of een Hindoe of een Boeddhist of een Moslim of een Anglicaan bent is van geen enkel belang. Veel van de favoriete religieuze dogma’s op aarde hebben het so wie so bij het verkeerde eind, en hoe eerder dat als zodanig wordt ingezien, hoe beter.
19. Er zijn geen maskers in het astrale. Je kunt niet voor anderen verbergen wat je bent: de kwaliteit van het licht dat je lichaam uitstraalt vertelt alles. Mattson vertelt ons dat onze negatieve gedachten “rond gaan als grote, zware, logge stukken materiaal – zoals modder of olie vlekken.” Zelfs het huis waar een ziel in woont reflecteert zijn geestelijke gestalte. Die feiten kunnen aanvankelijk vernederend zijn, maar het spoort geesten aan tot grotere inspanning om zichzelf te verbeteren.
20. Veel bronnen zeggen dat reïncarnatie een van de sleutels is voor groei van de ziel en daarom cruciaal is in het goddelijke plan.
21. De Schepper plaatst zielen in de moeilijke omgeving op aarde, omdat Hij (Zij) hen lief heeft. Hij wil hen zien groeien in wijsheid, liefde en kracht. Hij weet dat de enige weg om het beste in een ziel tot uiting te brengen is om die uit te dagen, op dezelfde manier als een goede leraar haar studenten uitdaagt. Ontwikkelen van onze ziel, of karakter vorming is het hele punt van ons verblijf, zowel op aarde als daarbuiten. Het gebruik dat wij maken van onze vrije wil is absoluut cruciaal voor onze vooruitgang op alle niveaus. Meditatie is een manier waarop we groeien.
De Ongeziene Wereld (Life Unseen) vlgs Robert Hugh Benson
En ik verwijs ook naar ‘Leven in de Ongeziene Wereld’ (Life in the World Unseen) van Monseigneur Robert Hugh Benson met een concreet verslag van zijn ervaringen vanaf zijn ‘overgaan’, dat hier ook is te lezen en te downloaden. Dat is in feite de Sfeer van Illusie, die Frederic Myers in zijn overzicht van de opeenvolgende sferen de 3e sfeer noemt, die soms ook wel het Zomerland wordt genoemd.
De 7 sferen vlgs Frederic W.H. Myers
Hij geeft in zijn communicatie via het medium Geraldine Cummins in hfdst 2 – Het Overzicht van het Bestaan van ‘The Road to Immortality’ van E.B. Gibbes een overzicht van de opeenvolgende fasen die de ziel in het hiernamaals doorloopt tot zij na het opdoen van telkens nieuwe ervaringen in reïncarnaties op aarde (de enige planeet en leerschool waar zij die in de 3e dimensie met keuzes via de vrije wil kan opdoen), totdat zij in de 7e sfeer samensmelt met de bron.
1. De Sfeer van de Stof
2. Hades of de tussensfeer
3. De Sfeer der Verbeelding
4. De Sfeer der Kleur (de wereld van Eidos)
5. De Sfeer van de Vlam
6. De Sfeer van het Licht
7. Het Onbegrensde, het Tijdloze
Tussen iedere sfeer of nieuw stadium van ervaringen is er een bestaan in “Hades”, of een overgangstoestand – een tussensfeer – waarin de ziel de door haar opgedane ervaringen in het fysieke leven beschouwt en haar keus maakt of zij hogerop de ladder van bewustwording zal stijgen of deze af zal dalen.
1. De Sfeer van de Stof omvat de ervaringen in stoffelijke vorm, in de materie, zoals de mens die kent. Deze ervaringen zijn niet beperkt tot het aardse leven. Er worden soortgelijke ervaringen in de talrijke sterrenwerelden opgedaan. Soms trilt het lichaam van de mens op aarde sneller of langzamer dan dat van de bewoners van die sterrengebieden. Maar het begrip “stoffelijk” drukt het karakter en de aard uit.
2. Hades is een begrip, dat overeen komt met de astrale sfeer. Onmiddellijk na het losmaken van het fysieke lichaam is er een korte periode van schijnbare desintegratie, een tijdelijke herschikking van die delen die je één maken.
3. De Sfeer der Verbeelding is een droomperiode, verbonden met het leven dat in de Sfeer van de Stof wordt doorgebracht.
4. De Sfeer der Kleur. Het bestaan in deze sfeer wordt niet beheerst door het zintuiglijk waarnemingsvermogen. Het wordt rechtstreeks door de geest bestuurd. Het is nog steeds een bestaan in een vorm en derhalve in een stoffelijke vorm. De substantie van deze vorm is een zeer ijle stof. Men zou het een etherische stof kunnen noemen. De sfeer der kleur bevindt zich binnen de aardse zone of in die van een sterrengebied, waarin de ziel haar ervaringen van het stoffelijke bestaan al vroeger heeft opgedaan.
5. De Sfeer van de zuivere Vlam. In deze sfeer begint de ziel het patroon te begrijpen, dat de geest heeft in het kleed van de eeuwigheid en van het gehele gevoelsleven van al die zielen, die door dezelfde geest gevoed worden (Groepsziel).
6. De Sfeer van Zuiver Licht. In deze sfeer ontvangt de ziel het zuivere begrip van alle voorgaande bestaansvormen van die zielen die tot haar Groepsziel behoren. Verder begrijpt zij het hele leven in het heelal alsmede dat van de ziel die nog in de stof is.
7. Tenslotte de Zevende Sfeer. De geest en zijn verschillende verschijningvormen zijn nu samengesmolten en gaan over in het Hoogste Bewustzijn, in de Goddelijke Gedachte, waarin het plan van het geheel berust, van wereld na wereld, van alle bestaansvormen van het verleden, van het nu en van de toekomst, van alles dat geweest is en zal zijn. Daarin ligt het steeds voortdurende en volledige bewustzijn, de ware werkelijkheid.
