Een NDE is de herinnering aan alle indrukken tijdens een bijzondere staat van bewustzijn, met enkele specifieke elementen zoals uittredingservaring, het zien van een tunnel, het licht, een levensfilm (panorama), of soms het ontmoeten van overleden bekenden. Er zijn drie theorieën, die de oorzaak van een NDE zouden moeten verklaren:
De fysiologische oorzaak
Ten gevolge van zuurstoftekort in de hersenen ontstaat een NDE, mogelijk mede door uitstoot van endomorfine of blokkade van NMDA-receptoren. In onze studie hebben alle patiënten een hartstilstand gehad, ze waren klinisch dood, bewusteloos door onvoldoende bloedcirculatie naar de hersenen door het wegvallen van de bloeddruk en de ademhaling, en met een vlak EEG. Als reanimatie niet binnen 5-10 minuten wordt gestart zullen patiënten altijd overlijden ten gevolge van onherstelbare hersenbeschadiging. Bij patiënten met levensbedreigende ritmestoornissen wordt een hartstilstand (ventrikelfibrilleren) kunstmatig veroorzaakt in het hartcatheterisatie-labaratorium voor het testen van inwendige defibrillatoren. Bij deze patiënten wordt het EEG meestal binnen 10 seconden na het begin van de wegraking vlak. Alle patiënten zouden dus een NDE moeten hebben gehad, want ze waren allemaal bewusteloos door zuurstoftekort in de hersenen door het wegvallen van de bloedsomloop, maar slechts 18% vertelt een ervaring.
De psychologische verklaring
Door de angst voor de dood krijgen de mensen een NDE. Maar in onze studie waren maar enkele patiënten angstig geweest direct voor de hartstilstand, alles gebeurde te plotseling om te realiseren wat er gebeurde. En toch had 18% van de patiënten een ervaring. Ook gegeven medicatie had geen invloed.
Een theorie over een onafhankelijk bewustzijn
Er bestaat een dat het bewustzijn ervaren kan worden onafhankelijk van het normale lichaamsgebonden waak- of dagbewustzijn. Het huidige concept in de medische wetenschap is echter dat bewustzijn het product is van de hersenfunctie. Zou het ook kunnen zijn dat de hersenen een soort ontvangstapparaat (interface) zijn voor het bewustzijn en herinneringen, te vergelijken met TV, radio, of mobiele telefoon. Hierbij is de uitzending die je ontvangt niet in het toestel, maar electromagnetische informatiegolven (fotonen) worden via het ontvangstapparaat voor de zintuigen hoorbaar of zichtbaar. Nu blijkt uit onze prospectieve studie dat bij patënten die klinisch dood ware (vlak EEG, geen electrische activiteit van de hersenschors, maar ook uitval van de hersenstam zoals lichtstijve pupillen en het ontbreken van de slikreflex) er sprake was van een helder bewustzijn, met de mogelijkheid van nadenken, van emoties, van gevoel van identiteit, van herinneringen vanaf de vroegste jeugd, en soms ook met een vorm van waarneming uit een positie buiten en boven je levenloze lichaam.
Onderzoek naar NDE confronteert ons dus duidelijk met de beperkingen van onze huidige medische inzichten over de verschillende soorten van ons bewustzijn, (zoals waakbewustzijn, onderbewustzijn, hoger bewustzijn, collectief bewustzijn) en over de relatie tussen bewustzijn en herinneringen met de hersenen.
(Laatst aangepast donderdag 02 december 2010 12:03)